مراحل و نکات مهم در آموزش اسکیت

ورزشکار باید در رشته اسکیت تمامی آموزش های آن را به صورت اصولی و پایه ای فرا گیرد.

ممکن است فردی خود شروع کند و بتواند تعادل خود را حفظ کند اما اجرای اصولی حرکات که بدون نقص باشد بسیار مهم و متفاوت است. برای رسیدن به این هدف باید مراحل و نکات مهم اسکیت را بیاموزید و تمرین کنید.

اجرای حرکات اسکیت علاوه بر تعادل،ظرافت های نیز دارد که شما و اسکیت را ۲ عضو جدایی ناپذیر نمایش می دهد و زمانی که آموزش اسکیت را به صورت آکادمیک دنبال کرده باشید این اتفاق می افتد.

فدراسیون اسکیت کتابچه های آموزش مراحل و نکات مهم اسکیت در یک آکادمی را ارائه داده که تمامی نکات ریز را در بر می گیرد:

اسکیت تخصصی نیز که شامل رشته های اسکیت نمایشی، اسکیت سرعت، اسکیت هاکی، اسکیت فری استایل و اسکیت رول بال می باشد و باید حرکات آن به دقت و اصولی فراگرفته شود.
برای شرکت در مسابقات مختلف در سطح کشور و دنیا، دقت به اصول آموزش بویژه برای مربیان الزامی می باشد.

اسکیت عمومی

سرفصل مربیگری درجه 3 رولر اسکیت عمومی

1-مقرارت عمومی و شئونات مربیان

آراستگی ظاهری

وقت شناسی

گرفتن بیوگرافی از ورزشکاران

2-نحوه استفاده از لوازم ایمنی و پوشیدن اسکیت

به ترتیب:

کلاه

زانوبند

آرنج بند

اسکیت

مچ بند

3-نحوه بلند شدن از روی صندلی پس از پوشیدن لوازم

پاها موازی باشند، به حالت Ready position قرار گرفته و بدن به سمت جلو نیم خیز می شود (برای انتقال وزن).

دستها در کنار پهلوها روی صندلی قرار می گیرند.

سپس بلند شدن انجام می پذیرد.

4-حالت ایستادن پایه (آماده به حرکت) (Ready Position)

پاها به اندازه عرض شانه باز باشد.

پشت صاف، زانو ها خم هستند.

وزن بدن را بر روی هر دو پا به طور مساوی روی لبه مرکزی نگه دارید. نگاه رو به سمت جلو باشد.

دستها رو به جلو باشد و آرنجها کمی خم باشند.

5-ایستادن به شکل وی شکل (V Stance)

پاها حالت هفت ( وی انگلیسی )، پاشنه ها رو به داخل و پنجه ها رو به بیرون هستند.

بین دو چرخ عقب فاصله وجود دارد (چرخ های عقب نباید به هم بچسبند).

پشت صاف بوده و زانو ها خم هستند.

وزن بدن روی هر دو پا به طور مساوی و روی لبه مرکزی تقسیم می شوند.

نگاه رو به سمت جلو باشد.

6-راه رفتن مقدماتی (Duck Walk)

پاها در حالت ایستادن هفتی به صورتی که بین دو چرخ عقب کمی فاصله وجود دارد.

پشت صاف و زانو ها کمی خم و وزن بدن روی هر دو پا به طور مساوی و روی لبه های مرکزی چرخ ها قرار دارند.

کفش های اسکیت به ترتیب از روی زمین برداشته می شوند و سپس کمی جلوتر روی زمین گذاشته می شوند.

فرود پاها با هر 4 چرخ انجام می گیرد (اما باید دقت شود که با پاشنه و چرخ عقب فرود پا صورت نگیرد)

7- سر خوردن (Gliding (Forward))

برای شروع حرکت ابتدا حالت اولیه اسکیت را که قبلا توضیح داده شد را به خود بگیرید.

مثلا ابتدا پای راست از زمین برداشته می شود(پای آزاد) و وزن بدن کاملا به روی پای چپ که روی زمین است(پای اسکیت)، انتقال داده می شود.

بعد از شمارش 1 ، 2 ، پای آزاد را زمین می گذاریم. سپس پای چپ را برداشته و کل وزن بدن را به پای راست منتقل می کنیم.

پس از تمرین بیشتر با شمارش 1 ، 2 ، 3 ، 4 ، انتقال وزن را انجام می دهیم. در این مهارت انتقال وزن اهمیت بسیاری دارد.

توجه داشته باشید کل زمانی که پای آزاد را از زمین بر می دارید، انتقال وزن بدن روی پای اسکیت است. زمانی که پای اسکیت روی زمین فرود می آید، نکته قابل توجه این است که ابتدا پاشنه (چرخ عقب ) روی زمین گذاشته نشود .

تمرین بین دو خط موازی انجام می شود و چرخ ها روی لبه های مرکزی قرار دارند.

8- زمین خوردن ایمن (Safe Falling)

در اجرا ی این تمرین داشتن لوازم ایمنی اجباری است.

برای زمین خوردن صحیح ابتدا کم کردن ارتفاع با زمین که با خم کردن زانو ها اتفاق می افتد.

سپس کف دست، زانو و آرنج به زمین گذاشته شود.

اگر سرعت سر خوردن بالا بود، رو ی زمین به سمت جلو سر می خورید.

نکته: هنگام زمین خوردن سر و گردن و پنجه های دستها باید بالا نگه داشته شوند. وزن

بدن حتما رو به جلو انتقال داده شود تا از افتادن به سمت عقب جلوگیری شود.

9- بلند شدن از زمین (Getting Up from Fall)

پس از زمین خوردن ابتدا از جلو روی دو زانو قرار بگیرید. کف هر دو دست را روی زمین بگذارید. مثلا زانوی راست از روی زمین برداشته شده و چهار چرخ پای راست روی زمین قرار می گیرد.

یک دست روی زانوی راست و دیگری روی زمین قرار گرفته و فشار می آوردند ، (دست کنار بدن به زمین فشار می آورند)، حال زانوی چپ را بردارید.

برای بلند شدن از زمین استفاده کنید. حال هر دو زانو از زمین بلند شده است ، در این حالت به محض بلند شدن در حالت اولیه (زانو ها خم ، وزن رو به جلو) قرار می گیرد.

همچنین می توان با قرار دادن کف دو دست بر روی زمین و همینطور نزدیک کردن کفش ها به بدن (به منظور ستون کردن پاها در زیر بدن) بلند شدن از روی زمین را انجام داد.

10- سر خوردن موازی (Parallel Rolling (Forward))

سر خوردن روی خط صاف به سمت جلو ، در حالت Ready position دو پا در کنار هم به صورت دو خط موازی قرار می گیرند.

بین پاها به اندازه عرض شانه باز است.

همچنین دست ها به اندازه عرض شانه باز هستند و وزن بدن روی هر دو پا به طور یکسان تقسیم می شوند.

کفشها روی لبه های مرکزی قرار دارند.

11- ترمز پاشنه (Heel Stop)

سر خوردن روی خط صاف به سمت جلو ، پاها موازی ، زانو ها کمی خم و پای راست که ترمز دارد جلو می آید (scissore) می شود.

به محض اینکه پاشنه (چرخ عقب) پای راست به پنجه (چرخ جلو) پای چپ رسید با فشار پاشنه به سمت زمین ترمز بگیرید.

در این حالت دست ها می توانند روی زانو قرار بگیرند.

هرچقدر فشار روی پاشنه پای راست بیشتر باشد ، ایستادن سریع تر اتفاق می افتد.

12- حالت ایستادن(A- Stance)

پاها موازی و کمی بیشتر از عرض شانه باز هستند.

زانو ها می توانند به اندازه دو درجه خم باشند.

13- حالت ایستادن قیچی (Scissor Stance)

پاها موازی یکدیگر و فاصله بین دو زانو به اندازه عرض شانه ها است.

زانو ها کمی خم هستند.

پای چپ و راست مانند یک قیچی به ترتیب جلو و عقب می روند.

چرخ ها روی لبه مرکزی و دست ها در جلوی بدن یا در کنار بدن به صورت باز هستند.

14- لبه های مرکزی (Central Edges)

هر چرخ سه لبه دارد : لبه مرکزی، لبه داخلی ، لبه خارجی

در این حالت پاها موازی یکدیگر هستند ، زانو ها کمی خم و پشت صاف می باشد.

وزن روی هر دو پا به طور مساوی تقسیم می شود.

در این حالت چرخ ها روی لبه مرکزی هستند.

15- لبه های داخلی (Inside Edges)

پاها موازی یکدیگر هستند.

زانو ها کمی خم پشت صاف است و وزن روی هر دو پا قرار دارد.

حال باکمی نزدیک کردن زانوها به یکدیگر لبه های داخلی چرخ ها را حس کنید.

نکته: در این حرکت زانوها به هم نمی رسند.

برای درک بیشتر لبه های داخلی می توان از A-stance استفاده نمود.

16- لبه های خارجی (Outside Edges)

پاها موازی یکدیگر هستند.

زانوها کمی خم پشت صاف است و وزن روی هر دو پا قرار دارد.

حال با کمی دور کردن زانوها از یکدیگر لبه های خارجی چرخ ها را احساس کنید.

17– لبه های ترکیبی (Corresponding Edges)

پاها موازی یکدیگرهستند.

زانو ها کمی خم پشت صاف است و وزن روی هر دو پا قرار دارد.

در حالی که پای راست روی لبه خارجی قرار دارد ، پای چپ روی لبه داخلی قرار دارد و برعکس زمانی که پای راست روی لبه داخلی باشد ، پای چپ لبه خارجی دارد.

از لبه های متناظر در اجرای اسلالوم و کراس اور و کراس بک استفاده می شود.

18– هفت و هشت (به سمت جلو) (Swizzle (Forward))

در ابتدا Ready position را رعایت کرده و سپس، با کمک فشار زانوها پاها به سمت جلو شکل هفت و هشت را درست می کنند یا باز و بسته می شوند.

نکته:

پاها از روی زمین بلند نمی شوند.

هنگام اجرا استفاده از لبه ها از اهمیت بسیار برخوردار است.

در اجرای این مهارت در هنگام سر خوردن به جلو ، اسکیت باز با کفش هایش سه عدد : هفت ، هشت و یازده را می سازد.

توجه داشته باشید زانوها در هنگام اجرای حرکت خم و باز نشود و یا به عبارتی تغییر ارتفاع بدن نداریم.

19- کسب تعادل مجدد (Regaining Balance)

زمانی که اسکیت باز در حین سر خوردن تعادل خود را از دست می دهد، سریعا دست ها را به سمت جلو می آیند و با کم کردن ارتفاع بدن (بیشتر خم کردن زانو ها). زانوها یا کفش های اسکیت خود را لمس می کند.

به عبارتی باید به موقعیت ready podition باز گردد.

20- سر خوردن موازی (به سمت عقب) (Parallel Rolling (Backward))

پاها موازی یکدیگر و زانوها کمی خم باشند، پشت صاف و وزن کمی متمایل به جلو باشد.

با استفاده از میله خود را به سمت عقب هل دهید.

مسیر پشت را تا نمیه زمین از بالای شانه سمت راست نگاه کنید. توجه داشته باشید وقتی به نیمه رسیدید مسیر عقب را از بالای شانه سمت چپ نگاه کنید.

(موقعیت زمین و جهت حرکت، تعیین کننده ی مسیر نگاه رو به عقب می باشد)

نباید از کمر به سمت جلو خم شوید.

21- سر خوردن (به سمت عقب) (Gliding (Backward))

در ابتدا حالت اولیه صحیح (پاها موازی یکدیگر و زانو ها کمی خم باشند. پشت صاف باشد.) را اجرا کنید.

سپس پنجه ها به سمت یکدیگر نزدیک شده و در این حالت فشار روی پنجه ها می باشد.

با تعویض متوالی پاها همراه با انتقال وزن رو به عقب حرکت کنید.

نکته:

گام برداشتن متوالی روی هر دو پا با رعایت انتقال وزن صحیح انجام می پذیرد و حتما باید به پشت سر خود نگاه کنید.

22- هشت و هفت (به سمت عقب) (Swizzle (Backward))

با رعایت حالت اولیه صحیح (Ready position)، سپس پنجه ها به سمت یکدیگر قرار می گیرند (به هم نزدیک می شوند).

تمامی اعمال برخلاف حرکت هفت و هشت رو به جلو انجام می شوند.

نکته: در اجرای مهارت به استفاده از لبه ها و همچنین نگاه کردن به سمت عقب تاکید می شود.

23- تعادل یک پا (راست و چپ) (One Leg Balance (Right/ Left))

برای اجرای مهارت در حرکت، ابتدا سر خوردن به سمت جلو و حالت اولیه را به خود بگیرید.

دست ها برای حفظ تعادل کنار بدن به صورت باز قرار می گیرند.

وزن بدن را به طور کامل روی پای چپ انتقال دهید و سپس پای راست را از کنار پای چپ بالا آورید.

وزن بدن روی کل کف پا قرار دارد.

همین مراحل را برای تعادلی پای چپ نیز تکرار کنید.

نکته:

در اجرای این مهارت استفاده از لبه مرکزی چرخ ها الزامی است.

وزن بدن روی چهار چرخ اسکیت به طور مساوی تقسیم می شود.

اندازه بالا آوردن پا تا روی سطح اسکیت روی زمین می باشد.

مدت زمان طی کردن مسیر با یک پا به میزان تعادل کسب شده هنر آموز بستگی دارد.

One leg balance

24- کراس اور (از راست به چپ) (Cross Over (Right to Left))

برای اجرای مهارت روی یک دایره قرار بگیرید، پاها موازی یکدیگر باشند.

در این حالت چرخ ها لبه می گیرند؛ پای چپ لبه خارجی و پای راست را از جلوی پای چپ عبور دهید و کنار پای چپ روی لبه داخلی ضربدر کنید.

توجه داشته باشید هنگام قرار دادن پای راست بر روی زمین، می توان پنجه پای راست را کمی به سمت مرکز دایره متمایل کرد.

دست ها در حالتی قرار دارند که گویی دایره را بغل کرده اند، به گونه ای که دست راست جلو و دست چپ در پشت قرار دارند.

برای اجرای آسان مهارت، نگاه رو به مسیر حرکت می باشد.

نکته:

زمان آموزش ابتدایی مهارت ابتدا باید از راست به چپ یا خلاف عقربه های ساعت آموزش داده شود.

زمان اجرا کفش های اسکیت هرگز با یکدیگر برخورد ندارند.

اجرای مرحله scissore به عبور پای راست از جلو پای چپ کمک می کند.

دقت کنید: هرگز پای راست برای اجرای مرحله ضربدر از روی کفش پای چپ عبور نخواهد کرد.

25- کراس اور (از چپ به راست) (Cross Over (Left to Right))

مراحل اجرای کراس اور پای چپ نیز به همین شکل است، فقط جهت، لبه ها و پا عوض می گردد.

26- بالا رفتن از پله (Up Kerbs)

ابتدا با رعایت حالت اولیه به موازات پله از پهلو بایستید.

پای نزدیک به پله، ابتدا روی پله قرار می گیرد وسپس پای دوم با فاصله روی پله گذاشته می شود.

توجه شود همزمان با بالا گذاشتن پا روی پله انتقال وزن نیز انجام می پذیرد.

27-رد شدن از مانع (یک گام بلند) (Over Twigs)

با سرخوردن به سمت جلو رو یک خط صاف شروع کنید.

حالت صحیح اولیه را بگیرید و زمانی که به مانع رسیدید، با انتقال وزن روی پای چپ، پای راست را از زمین برداشته و آن طرف مانع بگذارید.

سپس وزن را روی پای راست انتقال دهید و پای چپ را برداشته، کنار پای راست قرار دهید.

توجه شود که از فرود پاها نباید ابتدا از طریق پاشنه صورت گیرد.

28- نشستن (Sit (for Fun))

آموزش مهارت در حالت ایستا:

کنار میله بایستید با رعایت حالت اولیه، پای چپ روی چرخ جلو قرار می گیرد.

سپس پایین آمده و روی پای چپ می نشینید.

توجه داشته باشید پای چپ حکم صندلی را دارد. در این حالت کمر صاف است.

وزن روی پای راست و زانوها کنار یکدیگر قرار دارند (50 – 50 روی دوپا تقسیم می باشد).

آموزش مهارت در حالت پویا:

برای اجرای مهارت در حرکت با سر خوردن به سمت جلو شروع کنید.

پاها به حالت موازی قراردارند. دست ها در کنار بدن باز هستند و یا می توان دست ها را بر روی پای تکیه گاه قرار داد.

سپس پای چپ را روی چرخ جلو قرار داده و با کم کردن ارتفاع بدن با کمک خم کردن بیشتر زانو، روی پای چپ بنشینید.

به محض نشستن، دست ها روی زانوی راست و سریع بلند شوید.

29- ضربه زدن و سر خوردن (به سمت جلو) (Stroking and Gliding (Forward))

اجرای صحیح این مهارت وابسطه به انتقال وزن است.

یک خط صاف را در نظر بگیرید و پای راست را ازمین بردارید.

وزن بدن به طور کامل روی پای چپ قرار می گیرد تا 1 الی 3 شماره می شمارید.

حال پای راست را از پشت کنار پای چپ قرار دهید.

توجه کنید زمانی که پاشنه پای راست به پنجه پای چپ رسید، پای چپ را از زمین برداشته و پس از شمردن سه شماره از پشت، کنار پای راست قرار می گیرد. دوباره پای راست اجرا را تکرار می کند.

توجه کنید مهمترین فاکتور در اجرای این مهارت انتقال وزن صحیح است.

Stroking and Gliding

30- دور زدن با حالت  (A-Frame Turn (Right to Left) and (Left to Right))

در ابتدا سر خوردن به سمت جلو روی خط صاف، برای دور زدن به سمت چپ، پاها باز و روی لبه داخلی قرار دارند. (در حالت A-Stance)

زانو ها به اندازه دو درجه خم هستند و فشار روی کل پای راست بیشتر است.

بدن ثابت است و بالا تنه همراه با پا به صورت یکپارچه می چرخد.

از ابتدای مسیر سر خوردن به سمت چرخش و پس از آن ادامه مسیر باید شکل یو انگلیسی U یا نعل اسب ساخته شود.

چرخش به سمت راست بر عکس موارد بالا است.

این حرکت با هدف دور زدن انجام می شود.

31– ترمز چرخشی (Spin Stop)

در این مهارت تمرکز کامل روی پاشنه پای راست و پنجه پای چپ است (جهت چرخش پا در ساعتگرد).

وزن بدن وسط دو پا و چرخ های هر دو اسکیت روی لبه داخلی قرار دارد.

زانو هر دو پا خم است و همراه با چرخش ایستادن کامل رخ می دهد. چرخش فقط به اندازه 180 درجه (تقریبا نیم دور) بوده و چرخش بیشتر خطا است.

در انتهای حرکت A-Stance اتفاق می افتد.

32- گردش با حالت پاهای موازی (Parallel Turn)

سرخوردن به سمت جلو روی خط صاف، زمانی که می خواهید به سمت چپ دور بزنید، پای چپ جلوتر از پای راست قرار دارد. (scissore)

وزن متمایل به پاشنه پا بوده که منجر به آزاد شدن پنجه می شود و در نتیجه چرخش آسان می گردد.

زانوهای هر دو پا خم هستند. دست ها، بالا تنه و سر هم زمان با پاها می چرخند. لبه چرخ ها در حالت لبه های ترکیبی قرار دارند.

برای چرخش از دست ها و بالا تنه استفاده کنید. حین چرخش با استفاده از دست ها و بالا تنه عمل چرخش را آسان تر خواهید کرد.

چرخش به سمت راست مخالف موارد بالا است.

نکته: در زمان چرخش پنجه پا نباید از روی زمین بلند شود.

Parallel Turn

33- ترمز به حالت تی (به سمت جلو) (T-Stop (Forward))

اجرای مهارت را با سر خوردن به سمت جلو روی خط صاف شروع کنید.

زمان ایستادن: پاها موازی یکدیگر، زانو ها خم و پای راست از کنار کمی به سمت عقب می آید.

پای راست روی چرخ جلو چرخش داشته و به حالت T پشت پای چپ قرار می گیرد، در این حالت زانوی پای جلو خم و وزن روی پای چپ (جلو) قرار دارد.

نکته قابل توجه این است که حین اجرای این ترمز بدن به سمت راست نچرخد و لگن باز نشود.

برای جلوگیری از چرخش بدن به سمت راست:

دو دست را در مقابل صورت کشیده یا روی زانو قرار دهید.

پای راست بر روی لبه داخلی به روی زمین فشار آورده تا ایست کامل انجام گردد.

34- ترمز تی رو به عقب (به سمت جلو) (Backward T-Stop)

کنار میله بایستید و خود را به سمت عقب هل دهید. در این حالت زانو ها خم و کمر صاف باشد.

نکته اینکه وزن بدن به پای عقب منتقل نمی شود.

پای راست از کنار پای چپ یک نیم دایره به سمت عقب می کشد و وزن روی پای جلو (چپ) بماند. همچنان زانو پای جلو خم است.

رعایت نکات گفته شده در حرکت رو به جلو نیز الزامی است.

توجه شود پای آزاد بالاتر از ساق اسکیت نرود.

35- کراس اور به سمت عقب (از راست به چپ) (Backwards Crossover (Right to Left))

به سمت عقب خود را هل دهید. حالت اولیه را به خود بگیرید.

پاها به سمت عقب در حالت موازی قرار دارند. سپس به سمت عقب در حالت قیچی  (scissore) قرار می گیرند.

در این حالت پای چپ را روی لبه داخلی از جلوی پای راست به سمت عقب، بکشید (پاها را ضربدر کنید).

سپس با انتقال وزن روی پای چپ، پای راست را برداشته و کنار پای چپ (درحالت اولیه) بگذارید و در ادامه شروع دوباره حرکت دور دایره را اجرا کنید. (انتقال وزن باید به ترتیب انجام شود).

دست ها باز باشد به گونه ای که دایره را بغل کرده اید. حتما نگاه به سمت مسیر حرکت و رو به عقب باشد.

در آخرحرکت را به دور دایره و با رعایت لبه های متناظر(پای راست لبه خارجی-پای چپ لبه داخلی) اجرا کنید.

توجه شود که زانو ها خم و پشت صاف می باشد.

Backwards Crossover

36- کراس اور به سمت عقب (از چپ به راست) (Backwards Crossover (Left to Right))

اجرای مهارت همانند بالا اجرا می شود با این تفاوت که در جهت مخالف است.

برای اینکه جهت ها و پاها اشتباه نشود، همیشه پایی که به سمت دایره قرار دارد به عقب می رود.

37- مارپیچ (Slalom)

حرکت را با سر خوردن به سمت جلو و روی خط صاف شروع کنید.

با رعایت Ready position ، پاها موازی یکدیگر هستند و وزن بدن روی پاشنه قرار دارد.

پنجه ها را آزاد کنید و چرخش را به سمت راست و چپ، در دو طرف یک خط صاف، حرکت دهید.

توجه نمایید که حین اجرای مهارت چرخ ها لبه های متناظر دارند.

Slalom

38- پرش ساده (Simple Jump)

سه مرحله دارد: آمادگی – پرواز – بازگشت به حالت اول با زانوی خم

سرخوردن به سمت جلو و حالت اولیه صحیح را به خود بگیرید.

پاها موازی یکدیگر بوده و در این حالت زانوها کاملا خم هستند و دست ها در طرفین قرار دارند.

همزمان با بلند شدن دست ها از حالت رو به عقب به سمت جلو ضربه می زنند.

هنگام بلند شدن از زمین آخرین جایی که بلند می شود پنجه ها و هنگام فرود اولین جایی که روی زمین می آید پنجه ها هستند.

در هوا دست ها جمع و هنگام فرود دست ها باز می شوند و زانوها خم هستند.

توجه داشته باشید در اجرای این مهارت استفاده از حالت فنری زانو ها فراموش نشود.

Simple Jump

علت حذف حرکت جامپ را در اینجا مطالعه کنید.

39- ضربه زدن و سر خوردن (به سمت عقب) (Backward Stroking and Gliding)

اجرای مهارت را با سر خوردن به سمت عقب روی یک خط صاف شروع کنید.

سپس هل دادن و ضربه زدن پاها به طرفین و در نهایت پا ها در مرکز جمع می شوند. در اجرا انتقال وزن بسیار اهمیت دارد.

تمامی مراحل اجرا در حرکت رو به جلو باید در زمان حرکت رو به عقب نیز رعایت شوند.

در اجرای رو به عقب این حرکت لبه های کفش ها داخلی می باشند (در زاویه ی 45 درجه به سمت جلو و بر روی لبه های داخلی ضربه زده می شود).

همچنین باید نگاه به سمت مسیر رو به عقب باشد.

40- تغییر جهت روی پنجه و پاشنه (Toe and Heel transition)

بلند شدن روی پنجه = چرخش رو به عقب

بلند شدن روی پاشنه = چرخش رو به جلو

تغییر جهت از جلو به عقب:

سر خوردن به سمت جلو روی یک خط صاف، دو پا کنار هم موازی، پای چپ جلوآمده، دست چپ جلو و دست راست کنار بدن قرار دارند. روی زانو ها بنشینید، در این حالت روی چرخ اول (پنجه) آمده و چرخش کمر و پاها به سمت عقب روی چرخ های اول صورت می گیرد. در نهایت تغییر جهت از جلو به عقب انجام می پذیرد.

تغییر جهت از عقب به جلو:

سرخوردن به عقب روی یک خط صاف، دو پا کنار هم موازی هستند. پای راست عقب آمده ، دست راست جلو و دست چپ کنار بدن قرار دارند. نشست روی زانو، روی چرخ آخر (پاشنه) می آیید. چرخش کمر و چرخ ها به سمت جلو، در نهایت تغییر جهت از عقب به سمت جلو انجام می پذیرد.

در تبدیل ها قبل از اجرا Scissore انجام می شود.

جهت سیزر دست و پاها با هم موفق می باشند.

نکته: طریقه قرار گرفتن پا ها و دست ها بستگی به جهت چرخش دارند.

41-چرخش چارلی (Eagle Turn)

کنار میله بایستید، رو به مسیر جلو، پا ها موازی یکدیگر، دست چپ کنار میله و میله را می گیرد.

پای راست جلو می آید و سپس پای چپ را باز کنید به اندازه 180 درجه و کنار پای راست قرار دهید. در این حالت پنجه پاها (چرخ های جلو) به اندازه 180 درجه از هم فاصله داند.

وزن را روی پای چپ انتقال داده و پای راست را بردارید و کنار پای چپ، در حالت موازی قرار دهید و از جلو به عقب تغییر مسیر حاصل کنید.

این مهارت را در حرکت روی یک خط صاف اجرا کنید و جهت را از جلو به عقب تغییر دهید.

توجه شود که در این مهارت حتما پاها از روی زمین برداشته می شوند.

برگشت از عقب به جلو: مهارت برعکس توضیحات بالا اجرا می شود.

مقاله جامع درباره علت حذف حرکت چارلی را در اینجا بخوانید.

مراحل و نکات مهم اسکیت/ نام حركات اسكيت به فارسي و لاتين

1. حالت ايستادن پايه(آماده به حركت)
Ready position
2. ايستادن به شكل وي انگليسي
V stance
3. راه رفتن مقدماتي
Duck walk
4. سُر خوردن (رو به جلو)
Gliding (forward)
5. زمين خوردن ايمن
Safe Falling
6. بلند شدن از روي زمين
Getting up from Fall
7. سر خوردن موازي (رو به جلو)
Parallel Rolling (forward)
8. ترمز پاشنه
Heel Stop
9. حالت ايستادن A
A _ stance
10. حالت ايستادن قيچي
Scissor stance
11. لبه هاي مركزي
Centeral Edges
12. لبه هاي داخلي
Inside edges
13. لبه هاي خارجي
Outside edges
14. لبه هاي تركيبي
Corresponding edges
15. هفت و هشت (به سمت جلو)
Swizzle (F)
16. كسب تعادل مجدد
Regaining Balance
17. سر خوردن موازي (به سمت عقب)
Parallel rolling (Backward)
18. سر خوردن (به سمت عقب)
Gliding (backward)
19. هشت و هفت (به سمت عقب)
Swizzle (B)
20. تعادل يك پا (راست و چپ)
One leg balance (R/L)
21. كراس اور (از راست به چپ)
Cross over (R2L)
22. كراس اور (از چپ به راست)
Cross over (L2R)
23. بالا رفتن از پله
Up kerbs
24. رد شدن از مانع (يك گام بلند)
Over twigs
25. نشستن
Sit (for fun)
26. ضربه زدن و سر خوردن(به سمت جلو)
Stroking & Gliding
27. دور زدن با حالت A
A-Frame turn (R2L)&(L2R)
28. ترمز چرخشي
Spin stop
29. گردش با حالت پاهاي موازي
Parallel turn
30. ترمز به حالت تي (به سمت جلو)
T- stop(F)
31. ترمز تي رو به عقب
Backward T-stop
32. كراس اور به سمت عقب (از راست به چپ)

Backwards crossover (R2L)
33. كراس اور به سمت عقب(از چپ به راست)

Backward crossover(L2R)
34. مارپيچ
Slalom
35. پرش ساده
Simple jump
36. ضربه زدن و سر خوردن (به سمت عقب)

Backward stroking & Gliding
37. تغيير جهت روي پنجه و پاشنه
Toe & Heel tr
38. چرخش چار
Eagle turn

با اسکیت چگونه سرعت بگیریم؟

سرعت گرفتن با اسکیت از لذت‌هایی‌ست که نمی‌توانید آن را نادیده بگیرید.

رابطه ترمز و سرعت در اسکیت‌سواری

سرعت و ترمز، دو عنصر اساسی در اسکیت‌های این‌لاین هستند. هر دو این عناصر به یک اندازه مهم‌اند و باید درباره‌ی آن‌ها یاد بگیرید و تمرین کنید.

برای ترمز با اسکیت چندین روش برای انتخاب وجود دارد. به عنوان مثال، ترمز گرفتن با پاشنه، ترمز برف‌روب، ترمز تی‌شکل و ترمز شکستن پاشنه را می‌توان از نمونه‌های کاربردی ترمز گرفتن دانست که به کمک هرکدام از این سبک‌های ترمزگیری سرعت اسکیت‌سوار کاهش پیدا می‌کند.

برای یادگیری روش‌های ترمز گرفتن، این مطلب را مطالعه کنید:

آموزش ترمز گرفتن با اسکیت به 4 روش

اگر بخواهیم این دو عنصر اساسی در اسکیت را با یکدیگر مقایسه کنیم، می‌توانیم بگوییم یکی از تفاوت‌های عمده‌ی ترمز و سرعت زمانی خود را نشان می‌دهد که یک بازیکن مبتدی باشید. برای بازیکنان مبتدی معمولا سرعت گرفتن راحت‌تر از ترمز گرفتن است و آن را سریع‌تر یاد می‌گیرند.

اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد تا یک بازیکن مبتدی با خیال راحت ترمز کند، سرعت‌گیری در اسکیت معمولا مشکلات عمده‌ای ایجاد نمی‌کند. مخصوصا کسانی که تجربه‌ی اسکیت‌سواری داشته باشند معمولا حرکات صحیح را بدون فکر اضافی و به صورت خودکار انتخاب می‌کنند.

آموزش سرعت گرفتن با اسکیت

اگر در مراحل ابتدایی آموزش اسکیت باشید، ممکن است این سوال برایتان پیش آمده باشد که سرعت گرفتن با اسکیت چگونه است و چگونه می‌توانید با اسکیت‌های خطی (این‌لاین) سرعت بگیرید.

در پاسخ به این پرسش باید بگوییم که اسکیت‌سوار هنگام شروع پای خود را کمی به جهت حرکت متمایل می‌کند. سپس با یک پا فشار می‌آورد و وزن بدن خود را به پای دیگرش منتقل می‌کند.

بعد از آن نوبت این می‌رسد که با آن پای دیگر نیز فشار آورد. این حرکت بارها و بارها تکرار می‌شود و هر بار با یک پا فشار آورده می‌شود و وزن بدن بر روی پای دیگری قرار می‌گیرد. با این مراحل زیگزاگ که با قدرت انجام می‌شود اسکیت‌باز سرعت گرفتن را آغاز می‌کند.

اگر به اندازه‌ی کافی سرعت پیدا کردید، می‌توانید به حرکت کشویی سبک روی بیاورید و یا پاهای خود را در کنار هم قرار دهید و بچرخید.

3 ترفند سرعت گرفتن با اسکیت

اینکه فکر کنید اسکیت سرعتی فقط در مسابقات معنا دارد، نتیجه‌گیری کاملی نیست. بسیاری از بازیکنانی که در سبک تفریحی اسکیت‌سواری می‌کنند و یا در مراحل ابتدایی آموزش اسکیت هستند، تمایل دارند مسافت بیشتری را با سرعت بیشتر طی کنند.

برای سرعت گرفتن با اسکیت و اسکیت سواری سرعتی از چندین روش و ترفند استفاده می‌شود. با این حال اگر بازیکن مبتدی هستید، فقط در صورتی که ترمز گرفتن را به صورت کامل آموزش دیده‌اید و توانایی پیاده کردن آن را به صورت صحیحی دارید، می‌توانید به اسکیت سرعتی هم فکر کنید و آموزش‌های مربوط به آن را دنبال کنید.

 مرکز ثقل بدن و زانوهای خمیده

نکته‌ی مهمی که در آموزش سرعت گرفتن با اسکیت باید بدانید، این است که هرچه بدن خود را در حالت ایستاده‌تر قرار دهید مقاومت هوا را بیشتر کرده‌اید. اگر بخواهید سرعت خود را افزایش دهید، نیاز دارید تا مقاومت هوا را به حداقل برسانید.

برای اینکه بتوانید مقاومت هوا را کاهش دهید و اسکیت سواری سرعتی کنید به بدن خود حالت خمیده رو به جلو با بالاتنه‌ی صاف و زانوهای خمیده بدهید.

علاوه بر این اسکیت‌باز باید عمدا بازوهای خود را درگیر کند، مشابه دو سرعتی بدون اسکیت. حرکات قوی بازو نه تنها به افزایش سرعت بازیکن کمک می‌کند بلکه بر روی تعادل اسکیت‌سوار هنگام حرکت تاثیر مثبتی دارد.

مراحل و نکات مهم اسکیت/سرعت گرفتن با اسکیت با گام‌های بزرگ و مستقیم

گام‌های بزرگ به قدرت بیشتری احتیاج دارند و نسبت به گام‌های کوچک طاقت‌فرساترند؛ اما برای دستیابی به سرعت بیشتر به گام‌های بزرگ نیاز پیدا خواهید کرد.

شما به عنوان یک اسکیت سواری که قصد سرعت گرفتن دارید، در مرحله‌ی اول سعی کنید گام‌های خود را بزرگ‌تر کنید و در مرحله‌ی بعد تلاش کنید پاهای خود را تا جای ممکن از یکدیگر دور کنید. اگرچه با این کار به نظر می‌رسد پاهای X مانندی دارید.

زمانی که در تلاش هستید تا پاهای خود را از هم دور کنید، توجه داشته باشید استفاده از تمامی چرخ‌ها مهم است. اگر اسکیت‌باز با چرخ‌های جلویی یا عقبی دست به این حرکت بزند، با هر بار تکرار چرخش کوچکی خواهد داشت. اگرچه این چرخش کم است، به هر حال سرعت بازیکن را کاهش می‌دهد.

برای تمرین گام‌های مستقیم و اسکیت سواری با سرعت زیاد در طولانی‌مدت، اسکیت‌هایی با 4 یا 5 چرخ بزرگ مناسب خواهند بود.

 مراحل و نکات مهم اسکیت/فرود آهسته کفش اسکیت بر روی زمین

در هنگام اسکیت‌سواری بازیکن مدام پاهای خود را به صورت چرخی بر روی زمین گذاشته و از روی زمین برمی‌دارد.

هرچه اسکیت‌سوار نیروی بیشتری را به پایی که در حال فرود بر روی زمین است وارد کند، بار بیشتری بر روی پا و کفش اسکیت وارد کرده و مقاومت در برابر چرخش چرخ‌های اسکیت بیشتر می‌شود. این به نوبه‌ی خود به اتلاف انرژی و سرعت منجر خواهد شد.

بنابراین اسکیت‌سوار باید سعی کند کفش‌های اسکیت خود را تا حد ممکن به صورت آرام و آهسته بر روی سطح زمین قرار دهد. این کار او نه تنها منجر به افزایش سرعت در هنگام حرکت می‌شود بلکه از مفاصل زانوهای خود در هنگام بازی محافظت بیشتری خواهد کرد.

مراحل و نکات مهم اسکیت/ بهترین زمان برای اسکیت سواری کدام است؟

به نظر می رسد که فعالیت بدنی بعد از ظهر تأثیرات مفیدتری بر سلامتی دارد.
این رکورد باعث شگفتی محققانی شد که انتظار داشتند ورزش صبحگاهی تأثیرات بیشتری داشته باشد ، درست همانطور که اغلب ورزشکاران و مربیان اغلب فکر می کنند.

هماهنگی ، سرعت واکنش ، کارایی و قدرت عضلانی بین ساعت 2:30 بعد از ظهر تا 5 بعد از ظهر به اوج خود می رسد. با توجه به اینکه مجموع این عوامل بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارد ، بیایید این فرضیه را مطرح کنیم که بهترین زمان برای انجام فعالیت بدنی در مسابقات است.

توجه: تحمل درد نیز تا پایان بعد از ظهر بیشتر است.

در چه ساعتی باید از انجام ورزش خودداری کنید؟
بعد از ظهر بعد از ناهار ، بدن شما منابع خود را برای هضم آماده می کند. معده و روده ها کار می کنند. بنابراین ، اکسیژن موجود برای سایر اندام ها کاهش می یابد.

اگر وعده غذایی سخاوتمندانه بود ، احساس خواب حتی بیشتر می شود ، مخصوصاً به این دلیل که مغز شما نیز اکسیژن کمتری دریافت می کند. بی فایده است که بگوییم اجراهای شما موفق نخواهد بود!

در این صورت ، بهتر است دعوا نکنید و 15 دقیقه چرت بزنید تا باتری خود را برای کل بعدازظهر شارژ کنید!

به محض ساعت 9 شب ، بدن شما شروع به ترشح ملاتونین (که به آن “هورمون خواب” نیز می گویند) از سروتونین می کند.

به عبارت دیگر ، بدن شما آماده خواب می شود. غده صنوبری (در مغز) در پاسخ به کمبود نور از آن خارج می شود. سپس ، بهتر است بعد از ساعت 9 شب خود را در معرض نور قرار ندهید یا فعالیت بدنی نداشته باشید. همچنین زمانی است که دمای بدن شما شروع به کاهش می کند.

از ساعت 22:30 شب ، عملکرد بدن انسان به حالت خواب می رود ، روده ها از حرکت باز می ایستند ، وازوپرسین احساس تشنگی را سرکوب می کند.

انجام ورزش در ساعات پایانی (برای مثال ساعت 11 شب) توصیه نمی شود. مطالعات روی موش ها نشان داد که آنها اختلالات قابل توجهی در ریتم شبانه روزی خود و حتی بی خوابی را تجربه می کنند.

بین ساعت 2 صبح تا 4 صبح ، خواب در عمیق ترین حالت خود قرار دارد و دمای بدن شما کاهش می یابد. انجام ورزش در آن بازه زمانی بدن شما را در معرض آزمایش شدید قرار می دهد.

شما باید 7:30 بعد از ظهر منتظر بمانید تا تولید هورمون خواب ، تقریباً 10 ساعت پس از شروع ، متوقف شود.

اگر مجبور باشید صبح ها ورزش کنید ، بدن شما بیشتر از ساعت 9 صبح تا 11 صبح مقاومت می کند.

نتیجه
به طور کلی ، تمرین یک فعالیت بدنی در هر زمان از روز (اما نه در شب) پیامدهای مثبتی بر بدن و ریتم آن دارد. اگر بعد از ظهر ورزش کنید ، این تأثیر افزایش می یابد. با این حال ، مراقب باشید که خیلی دیر ورزش نکنید ، زیرا ممکن است ساعت بیولوژیکی خود را مختل کنید.

مراحل و نکات مهم اسکیت/ رفتن به محل کار با اسکیت ایده خوبی است یا بد؟

چه به دلایل اقتصادی ، چه بوم شناختی و چه ورزشی ، تقریبا بخشی از اسکیت بازان با اسکیت به سر کار می روند.

چگونه می توان شرایط سواری روزانه خود را بهینه کرد؟

نکات:
وقتی شانس می آورید که دور از محل کار خود زندگی نکنید ، گزینه اسکیت سواری ناگزیر در یک مرحله از ذهن شما می گذرد. هنگامی که کار سخت است و شما زمان کافی برای تمرین یا اسکیت بازی ندارید ، رفتن به محل کار با اسکیت وسیله مناسبی برای کشتن دو پرنده با یک سنگ است.

از سریع اسکیت کردن خودداری کنید.

چقدر وسوسه انگیز است که کمی سرعت دهیم!

البته این یک لذت ممنوع نیست ، اما افزایش سرعت شما همچنین به معنی هوشیاری بیشتر و آگاهی کامل از مهارت های ترمز شما است. وقتی سریع اسکیت می کنید ، مرکز بینایی و میدان بینایی شما باریک می شود. شما کمتر قادر به مشاهده خطرات ناشی از طرفین هستید.
پیش بینی! اگر به طور دائم به اطراف نگاه کنید ، خطرات را به میزان قابل توجهی کاهش می دهید.
علاوه بر این ، کنترل سرعت شما مانع از این می شود که شما تمام عرق کرده به محل کار خود برسید. در صورت عدم وجود دوش در محل ، همکاران کاری شما از این بابت تشکر خواهند کرد.
از پیاده روها ، مسیرها و خطوط دوچرخه سواری حداکثر استفاده کنید.
با وجود برنامه ریزی های شهری با مناطق محدود برای کاربران مختلف ، شهر مناسب اتومبیل ها است. به اشتراک گذاشتن فضای شهری نیازمند احترام و مدارا از طرف همه است. در پیاده رو با سرعت متوسط اسکیت بزنید تا رهگذران را نترساند. در خطوط دوچرخه سواری ، فراموش نکنید که شما فقط در آنجا تحمل می شوید. اگر در جاده حرکت می کنید ، مطمئن شوید که تنها گزینه شما است و ترافیک را استیضاح نمی کنید.

جایگزین بین جاده و پیاده رو

اسکیت این مزیت را دارد که در مقایسه با اتومبیل و دوچرخه بسیار مفید است. به طوری که در صورت خطر ، به راحتی می توانید از جاده ای به پیاده رو بروید ، به شرطی که تکنیک اسکیت خوبی داشته باشید.

دائم هوشیار باشید.

ترفند اصلی یک سواری روزانه؟ یکنواختی شما آن را به صورت قلبی می دانید و در نهایت اسکیت مکانیکی می کنید بدون اینکه به کاری که انجام می دهید فکر کنید. با این حال ، آن لحظاتی است که باید بیشتر هوشیار باشید. شما هرگز از خودرویی که چراغ راهنمایی نشان می دهد ، دوچرخه ای که منحرف می شود ، حفره ای در جاده ها ، محل کار با علامت ضعیف ایمن نیستید … یا درب خودرویی که در لحظه ای نامناسب باز می شود ، در امان نخواهید بود!

برای اینکه در سواری روزانه خود کاملاً ایمن باشید ، باید قابل مشاهده باشید. بسیاری از وسایل نورانی و جلیقه های ایمنی مختلف بازتابی در بازار وجود دارد. کلاه ایمنی یا کوله پشتی خود را مجهز کرده و در فصل زمستان رنگ های روشن بپوشید تا در تردد بیشتر دیده شوید

از کلاه ایمنی استفاده کنید.

بله ، همه ما می دانیم که کلاه ایمنی بهترین دوست موهای شما نیست. اما در صورت برخورد با دوچرخه ، ماشین یا رهگذری که حواسش پرت می شود ، خوشحال می شوید که آن را استفاده کرده اید

مراقب وسایل خود باشید.

اگر شجاعت رفتن به محل کار در زیر باران را دارید ، مطمئن شوید که لباس مناسب و همچنین بلبرینگ های روان شده با فلنج الاستومر را دارید … حتی بلبرینگ های سرامیکی.

از تعویض لباس مطمئن شوید.

آب و هوا هر چه باشد ، داشتن یک دست لباس اضافی دقیقاً اسراف نیست. اگر کمی عرق کرده اید یا آب گرفته اید ، از بودن آن خوشحال خواهید شد. علاوه بر این ، احساس تمیزی در محل کار بسیار قابل توجه است. نکته ما: همیشه مجموعه ای از لباس های اضافی را در محل کار خود بگذارید.

یک راه حل جایگزین داشته باشید.

گاهی اوقات ، علیرغم همه اراده های موجود در جهان ، شرایط به گونه ای است که شما مجبورید تا از اسکیت خود استفاده نکنید. با راه حل های جایگزین ، پیاده روی ، دوچرخه سواری ، رانندگی ، حمل و نقل عمومی پیش بینی کنید…

… داره بارون میاد

سطح لغزنده می شود ، فاصله ترمز طولانی تر می شود ، تجهیزات از آب و هوای بد رنج می برند و نیاز به تعمیر و نگهداری بیشتری دارند. بدون در نظر گرفتن اینکه در محل کار کثیف یا خیس خیس می شوید.

… برنامه ریزی شهری مطلوب نیست

ممکن است در شهری زندگی کنید ، اما ممکن است تنها راههای اصلی برای رفتن به محل کار داشته باشید. در این مورد ، ترجیحاً وسیله نقلیه شخصی یا وسایل نقلیه عمومی خود را انتخاب کنید.

… هوا آلوده است

انجام ورزش خوب است ، اما تمرین زمانی که هوا از ذرات آلاینده اشباع شده باشد ، عامل تشدید کننده است. در واقع وقتی عمیق نفس می کشید ، آلودگی عمیق تر وارد ریه های شما می شود. فکر می کنید خودتان را خوب انجام می دهید اما برعکس است.

اسکیت و تحریک الکتریکی

آیا می خواهید از خودتان پیشی بگیرید و عملکرد اسکیت خود را بهبود ببخشید؟
شرایط آب و هوایی در طول زمستان به اندازه کافی مناسب برای آموزش کارآمد اسکیت نیست؟
ممکن است راه حلی برای انگیزه ورزشی شما وجود داشته باشد: تحریک الکتریکی…

مکمل خوبی است اما به خودی خود یک جلسه آموزشی نیست

محرک الکترونیکی عضلات (EMS) چیست؟

دستگاه EMS یک ژنراتور الکتریکی مینیاتوری است که تا زمانی که الکترودهای رسانایی بر روی نرونهای حرکتی عضله قرار می گیرند ، جریان متناوب را به جریان برانگیخته تبدیل می کند.

چگونه کار می کند؟

یک دستگاه EMS باعث می شود ماهیچه های اسکلتی به طور غیر ارادی منقبض شوند. جریان جایگزین ضربه عصبی می شود. به آن ژیمناستیک غیرفعال می گویند.

جریانهای فرکانسی پایین (بیشتر اوقات بین 20 تا 100 هرتز) برای ایجاد انقباض غیر ارادی ماهیچه برای اهداف ورزشی استفاده می شود. چندین برنامه موجود است:

بهبود بازگشت وریدی
تقویت توده عضلانی
مقاومت
تحمل
آرامش

اندازه الکترودها بر مقاومت پوست در برابر عبور جریان تأثیر می گذارد:

رایج ترین راه اندازی ترجیحاً جریان دوقطبی است که دو الکترود در قسمتهای نزدیک و انتهای عضله قرار داده شده اند ، تا جایی که ممکن است به منظور انجام عمق بیشتر.

یا پایگاه های علمی واقعی ای وجود دارد که از تحریک الکتریکی پشتیبانی کند؟

مطالعات متعددی از ابتدای قرن بیستم در مورد استفاده از ماشین های EMS انجام شده است. همه آنها نشان دادند که حداکثر قدرت عضلانی بین 20 تا 30 after پس از 5 هفته تمرین EMS ، به میزان 3 جلسه هفتگی به مدت 12 دقیقه با شدت قابل تحمل ، با چرخه 5 ثانیه انقباض برای 15 ثانیه استراحت بهبود یافته است ، در حالی که هیچ بهبودی در گروه شاهد مشاهده نشد.

EMS همراه با تمرینات داوطلبانه پویا ، همچنین منجر به بهبود برخی مهارت ها و عملکردهای خاص رشته تمرین شده می شود

EMS با فرکانس پایین قدرت عضله ایزومتریک را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.
هیچ بهبودی در قدرت پویا پلایومتریک وجود ندارد مگر اینکه با آموزش داوطلبانه همراه باشد.
EMS یک روش پشتیبان برای حجم تمرین در سطح کمتر خستگی باقی می ماند.

از نظر عصبی ، تیم های مطالعه دریافتند که تمرین EMS فعالیت کلی عضله تحریک شده را بهبود می بخشد: اعصاب حرکتی قادرند فیبرهای عضلانی بیشتری را با ESM فعال کنند ، در حالی که انقباضات داوطلبانه فیبرهای عضلانی را به صورت چرخشی و پراکنده جذب می کنند ، که این امر استراحت نسبی و مدت زمان تمرین بیشتر. سازگاری های عصبی در 4 هفته اول تمرین انجام می شود ، در حالی که سازگاری عضلانی طی 4 تا 8 هفته قابل توجه می شود

EMS با اندازه گیری مصرف O2 در گازهای خونی و خستگی عضلانی ، سازگاری قلبی تنفسی بهتری نسبت به انقباض ارادی نشان داد

این دستگاه چه کاربردی در تمرین اسکیت من خواهد داشت؟

– به دلیل تمرین می توانید بازگشت وریدی و در نتیجه احتقان عضلانی خود را بهبود بخشید: می توانید سموم متابولیک ناشی از ورزش را “بشویید”. انقباضات نرم منظم و موزون بر گردش خون درون ماهیچه ای شما تأثیر “پمپ” دارد.

می توانید برنامه تمرینی خود را تغییر دهید ، این عامل انگیزه ای برای برخی از اسکیت بازان است. سپس می توانید هنگام مطالعه کتاب یا تماشای تلویزیون یا فقط مدیتیشن روی مبل تمرین کنید.

می توانید با استفاده از برنامه ریکاوری ، دردهای عضلانی را در افزایش تولید اندورفین و انکفالین (مواد طبیعی با خاصیت ضد درد) کاهش دهید. کار عضلانی همیشه باعث ترشح هورمونی “دلپذیر” می شود. شما در حالت دوم هستید ، مصنوعی اما کاملاً دلپذیر ، که باعث ایجاد اعتیاد به تلاش می شود! بله ، ما همه معتاد به ورزش هستیم…

می توانید بدون اضافه بار مفاصل و تاندون های خود به طور فعال بهبود یابید. در واقع ، ماهیچه ها بدون حرکت مفصل به صورت ایزومتریک منقبض می شوند ، به طوری که شما بدون خسته شدن ساختارهای جانبی عضلات خود کار می کنید.

طبق برنامه ، می توانید تنش عضلانی را با یک اثر آرامش بخش بر روی فیبرهای ماهیچه ای کاهش دهید. بر خلاف برنامه های تقویت عضلات ، برنامه “بازیابی فعال” باعث انقباضات قوی نمی شود ، بلکه صرفاً باعث گرفتگی عضلات می شود که منجر به احساس ماساژ می شود.

عالی ، نیازی به آموزش روی اسکیت نیست!

در واقع شما این کار را انجام می دهید ، زیرا عملکرد ورزشی نتیجه مجموع بسیاری از ویژگی ها است: قلبی عروقی ، فنی و مهارت های عضلانی.

تصور اینکه تحریک الکتریکی یک آموزش کامل است توهم آور خواهد بود.
EMS می تواند به عنوان مکمل آموزش پویا شما استفاده شود. با این حال ، بهبود فعال پس از تمرین ، بر اساس ادامه تمرین با شدت متوسط ، ثابت شد که حذف راحت تر لاکتات ها و نرم شدن میوفیلامنت ها را امکان پذیر می کند و همچنین از درد ماهیچه های روز بعد جلوگیری می کند.

با ارزیابی بر روی سه گروه از شناگران مسابقه ، مشاهده شد که روش بازیابی با شنا با شدت حداکثر زیر منجر به بیشترین افت میزان لاکتات در خون برای گروه اول شد.

بازیابی ESM همچنان منجر به کاهش قابل توجهی از این نرخ برای گروه دوم شد ، در مقایسه با گروه سوم برای بازیابی استراحت تحمیلی.
EMS
ممکن است ناراحت کننده و حتی دردناک باش (فعال شدن قوی مناطق اولیه حسی و حرکتی ، متناسب با شدت EMS)
و گرم کردن چطور؟

در مورد برنامه های گرم کردن ، اجازه دهید محدودیت های جدی را بیان کنیم. در واقع ، هدف از این آماده سازی افزایش درجه حرارت بدن به منظور افزایش توانایی های شما برای تلاش ماهیچه ها ، افزایش ویسکوالاستیک عضلات و نواحی اطراف آن ، روان سازی مفاصل شما و مهمتر از همه ایجاد اعتماد به نفس در زمینه هماهنگی حرکتی است. با این حال ، همانطور که در بالا ذکر شد ، ESM آن را بهبود نمی بخشد.

موارد منع مصرف

موارد منع مصرف وجود دارد: صرع ، زنان باردار ، دارنده ضربان ساز ، آریتمی قلبی ، ترومبوز وریدی ، ایسکمی شریانی اندام تحتانی ، فتق شکمی یا اینگوینال.

کدام دستگاه EMS را انتخاب کنید؟

بدیهی است چنین دستگاهی ، قادر به تولید جریان تا 120 میلی آمپر و 150 هرتز با باتری یا منبع تغذیه ، کمی گرانتر از 15 یورو است (محصولات با آن قیمت در بازار وجود دارد). اما نروید و دستگاه خود را از خرده فروش محصولات پیراپزشکی تهیه کنید ، بسیار زیاد خواهد بود: بودجه فیزیوتراپیست شما به اندازه شما نیست. شما باید آنچه را که نیاز دارید در محدوده قیمتی 150 تا 300 یورو پیدا کنید.

مراحل و نکات مهم اسکیت/ در اسکیت سواری هنگام برخورد با سگ ولگرد چه باید کرد؟

روابط بین اسکیت باز و سگ بسیار نابرابر است.
در حالی که برخی از سگها وقتی از آنها عبور می کنید کاملاً بی تفاوت خواهند بود، برخی از آنها ممکن است کاملاً دیوانه شوند.
در اینجا چند نکته برای همزیستی با دوستان سرگردان ما وجود دارد…

آیا می دانید وقتی با یک سگ ولگرد با هنگام اسکیت سواری روبرو می شوید باید چه کار کنید؟

بسیاری از اسکیت بازها و دوچرخه سواران هر روز با سگ ها برخورد می کنند و بیشتر اوقات کاملاً غیر منتظره است و شما از آن برخورد گاهی آرام ، گاهی ترسیده و همیشه سالم و سالم بیرون نمی آیید.

سعی کنید از تماس بصری مستقیم با سگ که ممکن است به عنوان تهدید تعبیر شود ، اجتناب کنید.
سعی کنید اسکیت بازی کنید و وقتی سگ به شما نزدیک می شود ثابت بمانید.
توصیه می شود فاصله ایمنی را رعایت کنید.
اگر سگ تهاجمی نیست و به سراغ شما می آید ، اجازه دهید بوی شما را بگیرد اما آماده باشید تا از هرگونه حرکت ناگهانی اجتناب کنید.
مهمتر از همه فریاد نزنید ، این می تواند به عنوان تهدید تعبیر شود.
وقتی سگ به شما نزدیک می شود سعی کنید آرامش خود را حفظ کنید. سگ ها می توانند احساس ترس کنند.
در بیشتر مواقع ، اگر نترسید و بی تفاوتی نشان ندهید ، به راه خود ادامه می دهند.
زمان دوست بودن نیست. سعی نکنید با یک حیوان ولگرد ، سگی که غذا می خورد یا خوابیده دوست شوید.
آنها را به حال خود رها کنید تا از گاز گرفتن احتمالی جلوگیری کنید.
اگر شما را دنبال کردند ، مگر اینکه خیلی جلوتر باشید ، سعی نکنید اسکیت کنید.
بیشتر سگ ها سریعتر از اسکیت سواری می دوند. علاوه بر این ، آنها عاشق تعقیب اجسام متحرک ، حتی برای بازی هستند. آرام و ثابت قدم باشید و در نهایت علاقه خود را به شما از دست خواهند داد.
هنگامی که سگ حضور شما را فراموش کرد ، به آرامی در جهت مخالف حرکت کنید.
اگر مرتباً در مسیر خود با همان سگ ولگرد برخورد می کنید و اگر هنوز با شما دشمنی دارد ، قبل از اینکه به کسی صدمه بزند ، آن را به مقامات گزارش دهید.
در غیر این صورت ، راه خود را تغییر دهید.
اگر سگی به شما حمله کرد ، چیزی مانند کوله پشتی یا کلاه ایمنی به سمت آن پرتاب کنید ، که باعث می شود زمانی را پیدا کنید که محل امنی برای مخفی شدن یا صعود به آن پیدا کنید.
اگر مورد حمله قرار گرفتید ، به وضعیت جنین برسید و سر ، گوش ها و گردن خود را با بازوها محافظت کنید.
به طور سیستماتیک به پلیس شکایت کنید و بلافاصله بعد به پزشک مراجعه کنید.
با سگ هایی که در خانه هایشان حبس نشده اند چه کنیم؟
اغلب در حومه شهر ، سگ ها در حیاط مزرعه آزاد می شوند. در این صورت باید هنگام عبور از ویژگی های آنها هوشیار باشید. برای یک سگ ، عبور از مقابل خانه اش مانند نقض قلمرو اوست. هنگامی که شما دور هستید ، سگ شما را تنها می گذارد.

در اینجا باز هم می توان سگ های پرخاشگر را به پلیس گزارش داد. کارشناسی ارشد در صورت آسیب دیدن حیوانات خود مسئول است.