رشته اسکوتر
اسکوتر یک وسیله حرکتی ساخته دست بشر است که به یک وسیله تفریحی بسیار جذاب در بین کودکان تبدیل شده است.
اسکوتر معمولاً دو چرخ دارد اما اسکوترهای ساخته شده برای بچه ها 3 تا 4 چرخ دارند تا ثبات را بهبود ببخشند و اکثر اسکوترها از آلومینیوم، تیتانیوم و فولاد ساخته شده اند.
تاریخچه اسکوترهای اولیه
اسکوترهای ضربه ای در دهه 1920 در مناطق صنعتی اروپا و ایالات متحده با دست ساخته شده اند و وسیله ای برای سرگرمی کودکان بود و در نسخه های خانگی اسکوتر، بیشتر این دستگاه ها با اتصال چرخ های اسکیت اینلاین به جعبه چوبی و همچنین افزودن دسته چوبی در ابتدای کار ساخته شده اند.
از این چوب برای ساخت تمام اسکوترهایی که هم در خانه و هم در کارگاه ها تولید می شدند استفاده می شد. چرخ ها به طور معمول 75-100 میلی متر بودند و بلبرینگ های فولادی یکی دیگر از اجزای اسکوتر بوده است.
یک فیلم کوتاه در مورد سفر به آمستردام، ساخته شده در سال 1922 ، نگاهی متفاوت به روابط بین کودکان و اسکوترها دارد، که ممکن است تا حدودی بازتاب تأثیر و محبوبیت این دستگاه در میان جوامع آن زمان و همچنین سطح بالایی از علاقه عمومی به این وسیله حرکتی باشد.
در سال 1974 ، هوندا اسکوتری را به نام Kick ‘n Go تولید کرد که در آن اسکوتر توسط پدال روی اهرم کار می کرد و تنوع جالبی در تولید این دستگاه ایجاد کرد. قبل از محبوبیت دوچرخه در بین مردم به ویژه کودکان، اسکوترهایی با چرخ کوچکتر از دوچرخه وارد بازار می شدند که مورد توجه بسیاری از مردم قرار گرفتند.
در حدود سال 1987 ، بسیاری از تولید کنندگان دوچرخه های BMX (دوچرخه هایی که برای مسابقات BMX یا تفریحات خارج از جاده استفاده می شوند) اسکوترهایی با همان سبک تولید می کردند.
اما این تولیدکنندگان تولید این سبک از اسکوترها را ادامه نداده و شرکت های جدید تولید اسکوترهای BMX را آغاز کرده و کار خود را ادامه داده اند.
علاقه مردم به استفاده از این نوع اسکوترها به دلیل سریعتر بودن حرکت از اسکوترهای تاشو و همچنین راحتی بیشتر از دوچرخه، فروش این نوع اسکوترها را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
در حقیقت، این نوع اسکوترها فضای بین اسکوتر و دوچرخه را پر می کردند. برخی از این اسکوترها برای استفاده در جاده ها طراحی شده اند و اسکوترهای کوهستانی نامیده می شوند که غالباً برای مسابقات ورزشی مورد استفاده قرار می گیرند.
اسکوترها مدل های مختلفی دارند و نمونه ای از آن ها اسکوترهای برقی است.
کیک بیک
Kickbik دارای یک چرخ بزرگ به اندازه یک دوچرخه استاندارد در جلو و یک چرخ عقب بسیار کوچک تر در عقب است که به آن اجازه می دهد تا سرعت آن بسیار سریع تر از سایر مدل های اسکوتر باشد
اسکوترهای تاشو
اولین اسکوتر تاشو در سال 1996 توسط یک شرکت سوئیسی به نام Micro Mobility طراحی، ساخته و به بازار عرضه شد. این اسکوترها از آلومینیوم ساخته شده و از همان ابتدا طرفداران زیادی در جهان پیدا کردند.
آغاز مسیر اسکوتر تاشو در راه جهانی شدن در ژاپن بود. اولین طرفداران و خریداران این وسیله جذاب، جوانان ژاپنی بودند که از آن به عنوان وسیله حمل و نقل ساده و قابل حمل استفاده می کردند.
میکرو همچنین اسکوترهای تاشو کوچک تر تولید کرد تا سهم بیشتری از بازار را بدست آورد. بیشتر کودکان ژاپنی نیز از این وسیله به عنوان سرگرمی استفاده می کردند تا اسکوتر تاشو را به یکی از پرفروش ترین محصولات آن زمان ژاپن تبدیل کنند.
اسکوترهای حرفه ای
این اسکوترها برای تحمل فشارهای زیاد و توانایی انجام حرکات نمایشی و پرشی برای بازیکنان و ورزشکاران طراحی شده اند.
اسکوترهای سه چرخه
در این نوع اسکوترها از سیستمی مشابه سیستم سه چرخه کودکان استفاده شده بود. در سال 1999 ، Micro Mobility Systems و K2 Sport اسکوتر سه چرخ جدیدی را به نام Kickboard معرفی کردند. شکل این اسکوترها سه چرخ عقب است، بنابراین دو چرخ موازی در جلو و یک چرخ در عقب قرار دارد.
این سیستم پایداری بیشتری را برای اسکوتر فراهم می کرد اما در عوض قدرت مانور آن را بسیار کاهش می داد که بعداً با اصلاح طراحی و ساخت مشکل این دستگاه برطرف شد.
اسکوتر چهار چرخ
این نوع اسکوترها از سیستمی مشابه اسکیت برد برخوردار بودند. در سال 2000 ، یک شرکت سوئیسی اسکوتر چهار چرخ تولید کرد به نامWatzer Stickboard . این اسکوتر در واقع یک اسکیت باریک بود که در ابتدا یک اهرم تاشو برای هدایت اسکوتر داشت.
در سال 2006 ، یک شرکت آلمانی به نام Nestsport اسکوتر جدیدی به نام Fuzion را طراحی و تولید کرد که بزرگ تر و سنگین تر از مدل های Miro و Razor بود.
اولین مدل های این اسکوتر دارای چرخ های بزرگ و عریض و همچنین دارای یک سکو یا عرشه بزرگ تر بودند. مدل های بعدی اسکوترهای Fuzion برخلاف مدل های قبلی دارای چرخ های کوچک تر و سخت تری بودند. این اسکوترها همچنین توانایی چرخاندن دسته 360 درجه را داشتند.
اسکوتر برقی
از سال 2000 این نوع اسکوتر تحول بزرگی در صنعت ساخت این دستگاه جالب ایجاد کرده است. بیشتر آنها دو چرخ دارند (یکی در جلو و دیگری در عقب) و بدنه تاشو آن از آلومینیوم ساخته شده است. حداکثر سرعت این اسکوترها در حدود 30 کیلومتر در ساعت می باشد.
نکاتی درباره نحوه استفاده از اسکوتر
برای سوار شدن به اسکوتر مهمترین نکته توانایی حفظ تعادل می باشد. در غیر اینصورت ممکن است اسکوتر واژگون شده و زمین بخورید که احتمال آسیب دیدن هم وجود دارد.
در این مقاله نحوه ی آمادگی برای استفاده از اسکوتر را به طور مختصر توضیح میدهیم.
1- مرحله اول حفظ تعادل
همانطور که می دانید اسکوتر ها دارای دو چرخ در عقب و جلو هستند، بنابراین ممکن است در ابتدای کار نتوانید تعادل خود را حفظ کنید. به همین دلیل اولین کار این است که بیاموزید چگونه در هنگام سوار شدن و استفاده از آن زمین نخورید.
برای این منظور تمرین هایی وجود دارد که باید این تمرینات را یاد گرفته و تکرار کنید. پس از آن می توانید آمادگی لازم جهت سوار شدن به اسکوتر را به دست آورید.
2- استفاده از اسکوتر های ساده تر برای شروع
در صورتیکه حفظ تعادل در ابتدا برای شما سخت است و نمی توانید خود را با شرایط وفق دهید برای شروع از اسکوتر های ساده که دارای سه یا چهار چرخ هستند استفاده کنید. زیرا این نوع اسکوتر ها نسبت به اسکوترهای دو چرخ تعادل بهتری دارند.
همچنین اگر اسکوتر شما قابلیت تنظیم ارتفاع دارد حتما قبل از شروع ارتفاع را متناسب با قد و راحتی خود تنظیم کنید.
3- استفاده از تجهیزات ایمنی
قبل از سوار شدن به و استفاده از آن لوازم ایمنی را تهیه کرده و خود را تجهیز کنید. این لوازم شامل کلاه ایمنی، زانوبند و آرنج بند می باشد. استفاده از این لوازم به شما کمک می کند درصورت زمین خوردن آسیب کمتری به شما وارد شود.